Totziens Bergen, hallo avontuur!

Hee allemaal,
Ik kan het toch niet laten om weer een blogje te schrijven. Eindelijk heb ik weer een computer gevonden dus ik zal jullie op de hoogte brengen van mijn avonturen, want dat zijn ze zeker!
De Bergen werden hoger, de huizen werden minder, de sneeuw werd meer en de kou nam toe. Jawel ik ben op dit moment voorbij de poolcirkel! Maar daarover later. Eerst wil ik jullie nog even vertellen over mijn laatste week in Bergen.
Toen mijn ouders weg gingen, was het wel even lastig. Ik was net weer aan ze gewend geraakt! Maar na een middag in de buitenlucht genieten van het zonnetje ging het gelukkig weer prima :) Die dinsdag zat ik dus weer helemaal in mijn routine en ging ik lekker aan het werk. Daar kregen we er nog een stagiaire bij waardoor we nu met zn tweeen als een zoutzak konden kijken hoe hij aan het masseren was. Oke dat was dus een beetje gek, maar ze was heel aardig en ze gaat de rest van haar studiejaren in Enschede volgen dus ik heb haar al even alle leuke plekken verteld.
Ik ben in die week (sorry Leen door al dat reizen weet ik niet meer welke dag dat was.) naar Blåmanen gelopen samen met Leen. Het was al wat later dan normaal, omdat ik nog wat extra uren moest maken op stage. Daarom was het perfect om vanaf die berg de zonsondergang te kijken. En Leen had bier mee en wel te verstaan: Westvleterenbier! Voor de kenners dit is het beste bier ter wereld en super zeldzaam! Het wordt in Belgie gebrouwd en er worden per dag maar een beperkt aantal gemaakt. Leen haar zus had dit meegenomen toen ze haar kwam opzoeken en Leen was zo aardig dit met mij te delen. En het bier was erg lekker!
Op vrijdag had ik mijn afscheidsfeestje :( Iedereen had iets lekkers meegenomen en we hadden een hele gezellige avond. Ik heb alles gezien in Bergen wat ik wou zien, heb alle 7 bergen beklommen wat zelfs niet alle bewoners in Bergen doen. En verder heb ik alle leuke winkeltjes, musea en kerken gezien. Er was alleen 1 ding waar ik geen tijd meer voor had. En dat was Floyen bij nacht! Dus na een heel veel eten bedachten mijn huisgenootjes dat dat wel leuk was, en zijn we met zn allen nog de berg opgeklommen. Het uizicht met alle kleine lieve lichtjes was prachtig! En ja toen we weer thuis waren kwam dan toch het afscheid en dat viel me zwaar, heel zwaar en dat was best gek. Vooral omdat ik in het begin erg moest wennen en iedereen in Nederland ontzettend miste. Maar inmiddels heb ik ook een heel leven opgebouwd in Bergen en moest ik afscheid van ze nemen. En ja je weet niet wanneer je ze weer terug ziet en dat is dan het lastige eraan.
Die nacht sliep ik op de kamer van mijn Deense huisgenootje omdat ik inmiddels geen kamer meer had. Zij had een vliegtuig om 7 uur in de ochtend dus ik moest om 5 uur de kamer uit! Mijn bus ging pas om 8 uur dus ik had nog wat tijd over en heb toen voor de laatste keer hardgelopen in deze geweldige stad. Ja dat zal wel weer even wennen zijn om in het volksparkt minstens 3 dezelfde rondjes te moeten lopen voor een goede work-out.
En toen ging ik met de bus naar Ålesund, weg uit Bergen.. snif. Oke genoeg gezwijmel en gezeur, ik ben nu op avontuur en jullie zitten helemaal niet te wachten op een melancholisch verhaal, jullie willen lezen over al mijn spannende avonturen die ik in mijn eentje op dit moment aan het beleven ben!
Ålesund was prachtig, geweldig! Super mooi weer en een fantastisch hostel met 4 super grappige jongens die zonder plan in Ålesund terecht waren gekomen voor een stage van een maand. Zij woonden in het hostel haha, moet er nog steeds om lachen. Die dag erna ben ik op de berg links van de foto geklommen. Waar de foto is gemaakt zat mijn hostel ook vlak bij dus ik moest eerst nog een heel stuk lopen voordat ik bij die berg aangekomen was. maar het was de moeite waard, het was prachtig!
Die dag erna ging ik weer vroeg weg, opweg naar Trondheim. De weg naar Ålesund was heel mooi, de bergen hadden puntige toppen en waren allemaal wit van de sneeuw. De weg naar Trondheim was wat eentoniger en we gingen vrij lang over een hoogvlakte met maar weinig sneeuw of water, oke dit was ook wel mooi, maar ik ben gewoon wat verwend. In Trondheim kon ik met geen mogelijkheid het hostel vinden dus ik vroeg een meisje op straat en zij vond dat zo leuk dat ze de hele weg meegelopen is, dat was erg gezellig. Maar helaas was dat ook alle gezelligheid in Trondheim. Er waren alleen maar werkende mensen in het hostel die geen zin hadden in socializen dus ik moest het alleen doen. Ik had die dag ervoor een speurtocht uitgezet met mijn reisgids en ben die volgende ochtend naar het toeristenbureau gegaan om een fiets te huren. Hierna heb ik de domkerk van Trondheim bekeken. dit is het grootste middeleeuws gebouw van heel scandinavie, en ik moet zeggen. het was prachtig! Net alsof ik even in Italie was en een grote kerk ging bekijken. Helaas vanwege het seizoen moest ik het doen met alleen de buitenkant, maar deze was ook de moeite waard. Hierna heb ik brygge, de oude huisjes van Trondheim bekeken en hoewel ik helemaal verliefd ben op de Bergen, waren deze toch veel mooier. ze zijn veel minder populair en ik snap niet zo goed waarom want het zijn er echt een heleboel en het straalt veel meer uit dan de toeristische huisjes van Bergen. Ik had met mezelf afgesproken dat ik mezelf op een kop koffie mocht trakteren als ik alle dingen van de speurtocht had gevonden, maar halverwege begon het te sneeuwen en was het zo koud dat ik dus al eerder koffie had gedronken om mijn handen even op te warmen. Maar ik heb wel alle punten gevonden hoor! Die volgende ochtend moest ik alweer vroeg weg want ik ging naar Bodø met de trein. Toen ik de gordijnen opende was het helemaal wit! En dat in Trondheim, dit is nog helemaal niet zo noordelijk, wat staat er verder nog te wachten?
De treinreis naar Bodø was lang, maar wat was het mooi! Ik heb sneeuwstormen gezien, de zon op de blauwe zee, hoge bergen, de kust en zelfs rendieren! En dan ben ik nu dus hoger dan de poolcirkel, hoe gaaf is dat?! Onderweg hield de trein er nog even mee op vanwege en technisch mankement. Na 15 minuten begon het zweet me toch wat uit te breken, er kwam steeds een rennende conducteur langs en op een geven moment riep hij dat hij niet wist wat er aan de hand was. Al een uur hadden wij geen treinstation meer gezien, er waren al een tijdje geen huisjes meer in zicht geweest en ook een gewone weg was nergens te bekennen. Ik begon dus al te bedenken hoe ik met al mijn spullen eindeloos moest gaan lopen naar een weg waar een bus ons zou op komen pikken. Maar gelukkig na 35! minuten reden we weer verder. Oh en alle mensen bleven rustig, maakte zich geen zorgen over vertraging en toen we verder reden begonnen ze te klappen, oke dat laatste was een beetje overdreven maar toch wel fijn, geen zeurende mensen :)
En nu zit ik in Bodø. Mijn hostel zit boven de stationshal (voor mijn moeder, met het lawaai zal het wel mee vallen want er gaat hier hooguit 2 keer per dag een trein) Maar het hostel zit helaas alweer vol met allemaal hard werkende bouwvakkers uit het zuiden van Noorwegen en de rest van Europa. Geen gezellige reizigers die in zijn voor leuke acitiviteiten of een gezellig kletspraatje, en ja dan merk je wel dat je alleen bent en dat is wel even gek. Maarja het duurt ook niet zolang meer voordat ik in Nederland zal zijn. Ik ga morgen aan het eind van de middag met de boot naar de lofoten en dat moet echt een fantastische omgeving zijn, ik ben beniewd! Hopelijk zullen daar meer toeristen zijn, we zullen zien.
Tot snel!

Foto's komen later :)