Mooi weer!

Hee allemaal,

Het is nog niet zo lang geleden dat ik een blog heb geschreven maar dit keer heb ik echt super veel gedaan en meegemaakt. Dus pak een kopje thee of koffie erbij want het duurt wel even voordat je alles gelezen hebt.
Het is heel mooi weer geweest, ja inderdaad ik zeg geweest want het regent nu uiteraard weer.
Maar ik heb er gebruik van gemaakt. Ik heb een nieuwe hobby verzonnen namelijk zonsondergang kijken, wauw wat is dat mooi. Vooral als je een berg op gaat wandelen en vanaf daar de zon onder ziet gaan is echt onbeschrijfelijk mooi. Maar koud is het wel, ik ben er nog steeds niet uit wat de beste kleding is om te dragen als je een berg op gaat lopen, de ene keer is het super warm en de andere keer ligt er weer sneeuw op de berg en waait het super hard. Maar zo'n fantastisch lelijke hardlooplegging is uiteraard wel geweldig om te gebruiken dus die zien jullie uiteraard veel op de foto verschijnen.
Gezien het zo mooi weer was waren mijn plannen wat gewijzigd. Ik zou namelijk pas over twee weken naar Preikestolen gaan maar vanwege het weer had ik een impulsieve actie en ben toen al naar Stavanger gegaan om vanuit daar door te gaan naar Preikestolen. Ik kon op vrijdag vrij krijgen van mijn stage en ben die ochtend met de bus naar Stavanger gegaan. Dit duurt 5,5 uur waar je twee keer uit mag stappen om over te stappen op een boot. Echt super leuk als het zo ontzettend mooi weer is en je lekker op het dek kan gaan zitten. Toen ik in Stavanger aangekomen was, had ik zin in een goed kop koffie en na een tijdje door het centrum geslenterd te hebben kwam ik een leuke cafeetje tegen waar ik ben gaan zitten. Het cafeetje had veel chocola en ergens kwam het me bekend voor dus toen ik mijn reisgids erbij pakte bleek in het café te zitten met de beste koffie en chocola van de hele stad! En de koffie was ook heel erg lekker.
Het eerste wat mij trouwens op viel toen ik Stavanger binnenkwam was: ‘hé, waar zijn de bergen?’ Ik ben nu zo gewend geraakt aan bergen om mij heen dat ik nu even moest wennen dat de hele stad bijna vlak was, dat wordt nog wat straks in Nederland! Nadat ik de hele middag door de stad had geslenterd werd het tijd om mijn couchsurfadres te vinden. Leen had hier al eens een keertje gelogeerd dus ik wist dat het veilig was. Deze jongen woonde in Sandnes een voorstad van Stavanger waar ik met de trein naar toe ben gegaan, toch leuk om ook weer eens in de trein te zitten, want die dingen begon ik wat te missen. De jongen waar ik sliep was heel aardig maar wel een beetje verlegen waardoor er best wel vaak een rare stilte viel. Ik denk dat het aan mij licht maar het voelt toch best vreemd om bij een vreemde in huis te slapen. Ik voelde me wat bezwaard. Daarom heb ik maar besloten dat het couchsurfen toch niet helemaal mijn ding is, maar ik moet wel zeggen dat ik heerlijk geslapen heb.
De volgende ochtend ben ik naar Preikestolen gegaan. Via couchsurfing had ik contact gelegd met een meisje uit Londen die een weekend naar Stavanger zou gaan en we zouden elkaar gaan ontmoeten op de boot. Toen ik bij de boot aankwam, was er een hele groep jongens uit Londen bij die ook mee gingen naar Preikestolen. Dit was erg fijn want hierdoor hoefde we dus niet te gaan liften maar konden we de taxi nemen en de prijs delen. Omdat het namelijk nog maart was reden er geen bussen naar Preikestolen toe. We hebben dus met z’n allen de taxi genomen. Een ritje van 20 minuten kost hier 75 euro dus ik was wel blij dat we de prijs konden delen. Toen we aankwamen hebben we gezellig met z’n allen de berg op gewandeld en dat was echt hilarisch. Ik was heel blij dat ik hun allemaal ontmoet had, want de wandeling was best zwaar en super lang. Onderweg lagen nog wat plakaten met ijs en sneeuw dus het was ook wel fijn dat we elkaar hierbij konden helpen. Toen we eindelijk boven waren was het uitzicht onbeschrijfelijk. Wat was dat mooi! De blauwe lucht met het zonnetje op de witte bergen was echt fantastisch. Om deze reis te maken moest ik mijn vader alleen 1 ding beloven. Zolang ik maar niet op het randje van die rots ging zitten mocht ik naar Stavanger gaan. Nou ik kon het niet laten om op het randje te gaan zitten. Het viel wel mee hoe eng het was zolang je maar niet recht naar beneden kijkt. Het meisje dat ook mee was liep de hele tijd langs het randje en dat zou ik niet zo snel doen. Er zijn namelijk wel eens mensen gestruikeld en toen naar beneden gevallen en als je meer dan 600 meter naar beneden valt ben je aardig zeker dat je je val niet zal overleven.
Toen ik weer terug was in Stavanger wilde ik graag naar Solabeach gaan, de stranden aan de kust moeten 1 van de mooiste ter wereld zijn, dus ik was benieuwd. Gezien het al aardig eind van de dag was wilde ik mijn nieuwe hobby voortzetten door dit keer de zonsondergang vanaf het strand te gaan bekijken. Dus ik had aan de buschauffeur gevraagd of hij naar het strand ging en dat zou hij doen dus ik ging zitten en na een half uur vroeg ik me af of het nog lang duurde. Dus ik heb een mevrouw in de bus gevraagd hoe lang dit nog zou zijn en ze antwoorde: ja we komen wel bij Sola maar niet bij het strand. Dus ik heel boos tegen de buschauffeur gevraagd hoe ik er nu moest komen en hij zij dat ik er ‘daar en daar’ uit moest dus dat deed ik. Nou toen was ik in de middel of no where. Mijn stranduitje kon ik wel vergeten en toen ik vroeg hoe ik dan weer in Sandnes zou komen, had ik net de laatste bus gemist. Toen kreeg ik het wel even benauwd. Gelukkig was er nog wel een bus die terug ging naar Stavanger en ik had geluk, want het was dezelfde chauffeur, uhm. Ik heb hem dus heel boos aangekeken en ben zonder te betalen gaan zitten. Toen ik eindelijk weer bij mijn couchsurfadres was was het inmiddels half 8 en als je na gaat dat ik om 15 uur al begonnen was om naar het strand te gaan was het best verspilde tijd geweest. De volgende ochtend ben ik weer naar huis gegaan.
De rest van de week was het ook nog mooi weer en heb ik nog 3 bergen opgewandeld. Op vrijdag vroeg ik me af hoe het nou kwam dat ik zo moe was maar ik heb dus 4 bergen in 7 dagen opgewandeld. Op maandag dacht ik heel opimistisch om een berg op te gaan hardlopen. In februari verklaarde ik alle noren voor gek die hardlopend de berg opgingen en nu heb ik dit zelf ook gedaan. Het was de laagste berg en het was nog best zwaar maar het was super leuk!
Op dinsdag ben ik samen met Leen naar Lyderhorn gefietst en zijn we toen samen naar boven gewandeld. Dit was echt een super mooie tocht en het uitzicht was heel erg leuk omdat het dit keer aan de andere kant van de stad was en degene het dichtst bij de zee waardoor je heel mooi uitzicht had over de zee.
Op woensdag deed ik even een rustdag en op donderdag ben ik samen met Timme naar een introductie van het komende festival gegaan. Dit was heel leuk, omdat het heel anders was dan in Nederland. Het was namelijk allemaal klassiek muziek en dat was best wel leuk om dat een keertje te horen. Op vrijdag ben ik samen met Timme Damsgardsfjelle op gaan wandelen en dit was in het begin heel erg zoeken naar de juiste weg, maar we hadden uiteindelijk het pad gevonden en zijn toen vrij snel naar boven gelopen. Onderweg kwamen we bijna niemand tegen waardoor het juist heel erg leuk was om die berg op te wandelen. Ik weet nu al wat ik als eerste zal gaan missen als ik terug ben in Nederland en dat zullen zeker de bergen zijn. Het is zo apart dat ik na het werk zo naar een berg kan fietsen en dan kan gaan hiken, als ik dan tot 16 uur aan het werk ben kan ik om 18 uur bovenop een berg staan en dat is echt zo gaaf!

Ja lieve mensen jullie zijn al over de helft met lezen, blijf vooral doorlezen want er komt nog een leuk verhaal.

Afgelopen weekend ben ik in Oslo geweest. Ik ben met de trein gegaan en dit moest een van de mooiste ter wereld zijn. http://www.columbusmagazine.nl/special/2632/treinreis_van_bergen_noorwegen_naar_oslo.html En dat was het zeker. Het was helaas bewolkt maar gelukkig niet zo erg dat ik de bergen niet meer kon zien. Het was een treinreis van 7 uren, dat is nog eens iets anders dan van Enschede naar Leeuwarden gaan. Vooral de eerste 2 uren waren prachtig, met de trein ging je langs de fjorden. Zoals mijn stagebegeider me al had gewaarschuwd waren er heel veel tunnels. En omdat ik dit wist had ik nogal veel lol met de Jappaners aan de andere kant van het gangpad die elke keer een foto probeerde te maken als we uit te tunnel kwamen, maar steeds te laat waren omdat we alweer de volgende tunnel in reden. Hun gezichten werden steeds meer geïrriteerd haha. Halverwege de tocht kwamen we op de hoogvlakte waar wel 4 meter sneeuw lag! Hele grote stukken met sneeuw en onbewoond gebied, echt super mooi om dat te zien vanuit je luie treinstoel. Zo af en toe zag ik zelfs nog een tentje tussen de sneeuw staan. Je zal daar maar moeten slapen. Gelukkig sliep ik in een hostel. Echt een heel goed hostel midden in het centrum. Via couchsurfing had ik afgesproken met een meisje die mij de stad zou laten zien en me daarna mee zou nemen naar een feest, maar toen ik aangekomen was zei ze via de app: ‘ja het regent dus ik blijf thuis.’Dat was even een tegenvaller, maar ik ging met goede moed in mijn eentje de stad in en bij een leuk cafeetje een kop koffie drinken. Ik had mijn plattegrond op tafel gelegd en ook mijn camera om mijn schouder hangen dus dat ik een toerist was was wel te zien. Ik werd aangesproken door een meisje en we hadden een leuk gesprek, op een gegeven moment nodigde ze me uit voor een groot feest in de stad en ze had haar nummer op mijn plattegrond geschreven. Ze moest gauw weer weg dus ik vergat om mijn nummer ook aan haar te geven. Even later moest ik naar de wc en omdat het erg druk was liet ik mijn jas en plattegrond even liggen. Toen ik terug kwam had de serveerster mijn plattegrond opgeruimd lees: weggegooid! Dat was even een tegenvaller en terwijl ik door de straten van Oslo aan het lopen was en aan het bedenken was wat ik nou eens moest gaan doen die avond bedacht ik me ineens dat ik mijn plattegrond dus niet meer had en dat ik ook niet meer wist waar ik was! Na 20 minuten rond gelopen te hebben had ik mijn hostel weer gevonden en ben ik die avond vrij vroeg in mijn bed beland. Die dag erna wilde ik Oslo echt gaan bekijken. Het regende niet meer dus ik ging vol goede moed en na een goed ontbijt (sinds 2 maanden weer komkommer gegeten :D) op pad. Als eerste ging ik naar het Paleis dit was wel mooi, maar niet heel erg bijzonder voor een paleis. Bij het paleis was een meisje uit Mexico waar ik mee aan de praat raakte. En op een gegeven moment hadden we besloten om samen Oslo te verkennen. We zijn naar Vigelandspark gegaan dit is een park met allemaal beelden en dat was erg leuk om te zien. Hierna zijn we naar het moderne operagebouw gegaan en toen was het alweer bijna tijd om naar de trein te gaan. Op het station gingen we nog even warme chocolademelk drinken bij de Starbucks en uiteraard vragen ze daar om je naam. Nu hebben ze nogal moeite om mijn naam uit te spreken hier in Noorwegen, maar schrijven is helemaal leuk! Ze schreven het als: Afilin (bijna alle letters anders haha) Na de chocolademelk was het uiteraard weer tijd voor de lange treinreis terug. Wat was ik moe toen ik in de trein zat, maar ik moest wakker blijven van mezelf omdat het zo mooi was onderweg. Je snapt natuurlijk wel dat die maandag op stage niet mijn beste dag was.

Gefeliciteerd, je hebt het tot het eind vol gehouden! Ik beloof je dat ik de volgende keer een kortere blog zal schrijven.

Tot later!!
Xx Evelien